Muzeum Architektury we Wrocławiu przy ul. Bernardyńska 7 oraz Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu przygotowały nie lada gratkę dla fanów polskiego designu lat 50. i 60. Kuratorem wystawy jest dr Tomasz Mikołajczak, za aranżację ekspozycji odpowiada Agata Danielak-Kujda, a za projekt identyfikacji wizualnej Jacek Kujda. Wystawa potrwa od 21.11.2024 r. do 16.03.2025 r.

Pod koniec lat 50. XX w. nastąpił istotny zwrot w postawach twórczych polskich artystów i artystek zajmujących się projektowaniem wnętrz i mebli.

Okres ten wiązał się ze zmianami zachodzącymi w Polsce czasów politycznej odwilży, a wraz z nimi pojawieniem się nowych potrzeb i oczekiwań społecznych. Wśród nich ważnym zjawiskiem było kształtowanie odmiennych od dotychczasowych warunków życia prywatnego, a także tworzenie na nowo zdefiniowanych miejskich przestrzeni publicznych. Pragnienie zmian stało się siłą napędową dla pokolenia polskich projektantów i projektantek urodzonych w latach 20. XX wieku.

Wrocławska Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych stała się prawdziwym tyglem twórczym, gdzie doświadczenia pedagogów spotykały się z pasją uczniów, tworząc ożywczy dialog dwóch pokoleń.

Władysław Wincze – projektant wnętrz i mebli wpłynął na krajobraz polskiego designu. Jako członek Spółdzielni Artystów 'Ład’ oraz dziekan Wydziału Architektury Wnętrz wrocławskiej PWSSP (1956–1964), Wincze promował rzemieślnicze formy produkcji, stawiając na jakość i funkcjonalność. Jego podejście do projektowania inspirowało młodsze pokolenie.

W połowie lat 50. zaczęły kiełkować nowe, przełomowe koncepcje wnętrz, które otwierały drzwi do nowoczesności.

Grono studentów i studentek Winczego, zainspirowane artystyczną atmosferą odwilży, zaczęło wyłamować się z tradycyjnych ram, poszukując świeżych rozwiązań i oryginalnych form.

Ten dynamiczny okres w polskim designie to czas, kiedy świeże idee harmonijnie zderzały się z rzemieślniczym dziedzictwem, tworząc unikalną mieszankę stylów i inspiracji. Dzisiaj, patrząc na te osiągnięcia, możemy dostrzec wpływ tamtych lat w współczesnym wzornictwie, które łączy w sobie nowoczesność z ciepłem tradycji.

Projektanci zaczęli sięgać po nowoczesne materiały, takie jak syntetyczne dermy i nylon, stawiając je na piedestale zamiast deficytowego drewna. Obok nich pojawiły się innowacyjne rozwiązania z żelaza, szkła oraz tkanin, które nadały meblom nowoczesny charakter.

Kształty tych projektów były bezprecedensowe: pomysłowe, kompaktowe i niezwykle lekkie. Te meble nie tylko zaskakiwały formą, ale również były stworzone z myślą o masowej produkcji, co sprawiło, że mogli je mieć wszyscy. Choć na wystawach pojawiało się wiele interesujących prototypów, to tylko fotel 366, zaprojektowany przez Józefa Chierowskiego, zyskał popularność i trafił do sprzedaży.

Fotel 366 szybko stał się ikoną dizajnu PRL-u, reprezentując nie tylko estetykę swojego czasu, ale również ducha kreatywności i innowacji. To znakomity przykład, jak nowoczesne materiały i świeże pomysły mogły zrewolucjonizować przestrzeń życia codziennego i pozostawić trwały ślad w historii wzornictwa.

Fotel 366 wciąż przyciąga uwagę miłośników designu, będąc dowodem na to, że dobre wzornictwo nigdy się nie starzeje.

Kurator: dr Tomasz Mikołajczak
Muzeum Architektury we Wrocławiu, ul. Bernardyńska 7
Organizatorzy: Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Projektantka aranżacji ekspozycji: Agata Danielak-Kujda
Projektant identyfikacji wizualnej: Jacek Kujda