Stworzenie budynków na powierzchni Marsa to niezwykłe wyzwanie, biorąc pod uwagę ograniczenia dotyczące transportu, materiałów oraz różnic w atmosferze i krajobrazie. NASA postawiło przed inżynierami i projektantami zadanie, aby wykorzystali do tego celu techniki budowlane dostępne dzięki technologii druku 3D oraz surowce Czerwonej Planety.

Schronienie miało obejmować powierzchnię tysiąca stóp kwadratowych, wystarczającą na dla czterech astronautów podczas misji na Marsie oraz pomieszczenie do przechowywania niezbędnych urządzeń.

Zwycięzcy konkursu „3D-Printet Habitat Challenge” podzielą się nagrodą o wartości 100 tys. dolarów (w zależności od uzyskanego wyniku). Wszystkie modele zostaną zbudowane w przyszłym roku.

Pierwsze miejsce zajął zespół Zopherus z Arkansas, który zaprojektował bezzałogowy lądownik podobny do pająka. Proces drukowania w 3D będzie odbywał się w jego wewnętrznej komorze. Po wylądowaniu kapsuła będzie skanowała otoczenie, aby wybrać optymalny obszar do zagospodarowania, zaś autonomiczne roboty będą zbierały z otoczenia materiał, który zostanie użyty do budowy pomieszczeń. Tak powstaną drukowane, modułowe siedliska, które będzie można łączyć i rozbudowywać.

Drugie miejsce zajął projekt Al SpaceFactory z Nowego Jorku. Wertykalną strukturę w kształcie jaja wyposażono w podwójną powłokę do zwalczania agresywnych warunków termicznych, burz pyłowych i promieniowania na Marsie. Podobnie jak siedlisko Zopherusa, struktury będą budowane wykorzystując materiały pochodzące z Czerwonej Planety.

Na trzecim miejscu znalazł się zespół Kahn-Yates z Mississippi, który zaprojektował strukturę z perforowaną, plastyczną warstwą o wysokiej wytrzymałości. Kształt konstrukcji ma minimalizować wpływ potencjalnych burz pyłowych. Prefabrykowane mieszkanie trafi na Marsa w module kosmicznym, który oddzieli się podczas lądowania. Następnie zintegrowane ramię zacznie drukować strukturę.

SEArch+/Apis Cor z Nowego Jorku osiągnął czwartą pozycję. Zespół zaprojektował siedlisko z podwójną powłoką, która maksymalizuje dostęp światła i chroni przed promieniowaniem. Ostatnie, piąte miejsce zajął zespół z Northwestern University z Illinois, który stworzył habitat z podwójną powłoką składającą się z unikalnej sferycznej powłoki i zewnętrznej parabolicznej kopuły.