Poppersi: subkultura oparta na szpanie

W Austrii nazywano ich snobami. Ruch młodzieżowy poppersów spopularyzował się w 1979 roku w Hamburgu jako protest przeciwko krytyce konsumpcjonizmu. Mimo że byli apolityczni, konserwatywne wartości, takie jak lojalność wobec władzy, pokorę i poczucie obowiązku zamienili na hedonizm i materialistyczną autoekspresję, czym zrazili do siebie nawet środowiska alternatywne.
.get_the_title().

Ich światopoglądem stała się marka, buntem – wydawanie pieniędzy rodziców. Dlatego ruch poppersów często sprowadzany był do absurdalnego trendu w modzie, opartego na szpanerskim konsumpcjonizmie. Duchowe wartości sprzedali za nową kolekcję ciuchów i paczkę markowych papierosów. Ich styl zakładał bywanie w znaczących miejscach i ekskluzywnych lokalach, gdzie zajmowali się popijaniem szampana z najwyższej półki. Byli przekonani, że palenie papierosów 'Benson & Hedges’ sprawia, że są lepsi od reszty, a skuter Vespa dodaje sznytu.

www.discogs.com

Troska o nienaganny wygląd oraz kult pieniądza dawały młodym buntownikom iluzję kontroli i stanowiły rodzaj ucieczki od szarej rzeczywistości.

www.pinterest.de

Poppersi nie tworzyli typowej subkultury, ale mniej lub bardziej luźne kliki. Ich apolityczna postawa doprowadziła do napięć z innymi subkulturami młodzieżowymi, a zwłaszcza z punkami. W 1980 roku doszło do kilku masowych bójek. Media stylizowały te konflikty na rodzaj walki klasowej wśród młodych ludzi.

Mówiło się, że 'lepiej być martwym punkiem niż głupią poppersową świnią’.

W Polsce szczyt aktywności nowej subkultury przypadł na początek lat 80. Miało to związek z licznymi wówczas podróżami Polaków do Niemiec do pracy na czarno. Szczególną aktywność w ruchu przejawiały osoby wywodzące się z tradycyjnych rodzin robotniczych z wielkich miast. Mimo pejoratywnego szpanerskiego wydźwięku, polski ruch poppersów był manifestacją marzeń o lepszym życiu.



Ich styl był prosty, ale ekstrawagancki.

www.chinapdv.com

O wyglądzie poppersów decydowały kolekcje ekskluzywnych i drogich marek modowych, takich jak Burberry, Benetton, Etienne Aigner, Timberland, Burlington, Fiorucci, Diesel czy Lacoste. Od modsów i teddy boysów poza narcystycznymi tendencjami przejęli charakterystyczne koszulki polo marki Fred Perry. Dół stanowiły zapożyczone z RFN tureckie fasony: spodnie marchewy marki ‘Fiorucci’ i szerokie pumpy zwężane ku dołowi. Całość dopełniały kaszmirowe swetry z dekoltem w serek – gładkie lub w romby – oraz skórzane kurtki. Buty – tak zwane kapcie – to mokasyny z frędzlami. Obowiązkowy element garderoby poppersa stanowiły skarpety Burlington oraz dzianinowe lub skórzane krawaty ze spinkami.

www.facebook.com/ZEITmagazin
www.printerest.com

Typową fryzurą była poppertolle – krótka podgolona na karku z przedziałkiem na boku i długą, asymetryczną tlenioną grzywką, opadającą na twarz.

www.emceenetwork.com

Rozpowszechnienie się poppersów szło w parze z popularyzacją nowego trendu w muzyce – dyskotekowego komercjalizmu, do którego zalicza się muzykę rozrywkową zdominowaną przez syntezatory i smyczkowe aranżacje oraz new romantic. Zespoły związane z subkulturą poppersów to Beach Boys, ABC, Haircut 100, Roxy Music. W Polsce natomiast Lady Pank, Lombard i Republika.

www.wyborcza.pl

Subkultura ta nie zdążyła rozprzestrzenić się terytorialnie. Poppersi byli ruchem marginalnym i krótkotrwałym, który po 1984 roku gwałtownie opadł. Przedstawiciele najbardziej zaangażowanych w subkulturę poppersów ukończyli szkołę średnią i rozpoczęli studia. W rezultacie istniejące grupy w większości zostały rozwiązane.

www.quora.com

Zdjęcie główne: Spiegel.de
Tekst: Kaja Kurczuk

FASHION