Białe dziury to hipotetyczne obiekty astronomiczne, które stanowią swoiste przeciwieństwo czarnych dziur. Podczas gdy czarna dziura przyciąga materię i nic, nawet światło, nie może się z niej wydostać, biała dziura działa odwrotnie — nic nie może do niej wpaść, a materia może się z niej jedynie wydostawać.

Można je sobie wyobrazić jako 'wyjścia’ z czasoprzestrzeni, podczas gdy czarne dziury są 'wejściami’.

Teoretycznie, biała dziura mogłaby być powiązana z czarną dziurą w innej części wszechświata — lub nawet w innym wszechświecie — za pośrednictwem mostu Einsteina-Rosena, czyli tzw. tunelu czasoprzestrzennego (wormhole). Choć koncepcja ta brzmi jak science fiction, ma swoje źródło w równaniach ogólnej teorii względności Einsteina, które matematycznie dopuszczają istnienie takich obiektów.

Mimo że ich istnienie jest matematycznie możliwe, nie ma żadnych obserwacyjnych dowodów na to, że białe dziury rzeczywiście istnieją.

Nie wykryto jak dotąd żadnego obiektu, który zachowywałby się zgodnie z przewidywaniami dla białych dziur, czyli emitowałby ogromne ilości energii i materii, nie przyjmując żadnych cząstek z zewnątrz. Niektórzy fizycy sugerują, że wielki wybuch, czyli początek naszego wszechświata, mógł być zjawiskiem podobnym do białej dziury — nagłym wyrzuceniem całej materii i energii z jednego punktu, bez możliwości prześledzenia, co było przedtem. W tym sensie białe dziury mogłyby mieć znaczenie kosmologiczne, choć nadal pozostaje to czysto teoretyczne. Inna hipoteza głosi, że w pewnych warunkach czarna dziura po miliardach lat może 'ewoluować’ w białą dziurę, z której wydostaje się cała materia, jaką wcześniej pochłonęła. Taka koncepcja pojawia się w niektórych teoriach kwantowej grawitacji, które próbują pogodzić ogólną teorię względności z mechaniką kwantową.

Przemiana mogłaby rozwiązywać tzw. paradoks informacyjny, czyli pytanie: co się dzieje z informacją o materii, która wpada do czarnej dziury.

Gdyby istniała naprawdę, biała dziura mogłaby wyrzucać ogromne ilości materii i energii w bardzo krótkim czasie. Teoretycznie mogłaby wyglądać jak niezwykle jasny, krótki błysk światła i promieniowania