Korea Południowa ma najwyższy wskaźnik samobójstw wśród wszystkich państw OECD. Korea Południowa dzierży to niechlubne miano od 2003 roku. W 2018 statystycznie na 100 tys. osób zabijało się tam 24,7. Wśród przyczyn wymienia się nie tylko czynniki związane z życiem prywatnym i zdrowiem psychicznym jednostek, ale też kwestie ekonomiczne i społeczne.

Życie w Korei Południowej od początku przesiąknięte jest gigantycznym stresem – mówi się, że to jedno z najbardziej zestresowanych społeczeństw na świecie. Zdaniem tamtejszego ministerstwa zdrowia publicznego to właśnie stres doprowadza do 90 proc. samobójstw. A jest się czym stresować. System edukacji oparty jest na drapieżnej konkurencji. Rok szkolny trwa w Korei 11 miesięcy, a dzieci spędzają nawet 16 godzin dziennie na lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych – wszystko po to, by dostać się na trzy najlepsze uniwersytety w kraju, które przyjmują naprawdę niewiele osób. Presja, by być najlepszym, jest więc gigantyczna od najmłodszych lat. W rezultacie Korea Południowa ma dobrze wykształconych specjalistów, ale i największy na świecie procent samobójstw w grupie wiekowej 10-19 lat.

Potem też nie jest łatwiej. Środowisko zawodowe także oparte jest na ogromnej konkurencji. Choć poziomy stresu są tam porównywalne do Singapuru czy Japonii, samobójstw jest więcej. Dlaczego? Tamtejsza kultura stawia na pracowitość, skromność i stoicyzm, a nader wszystko na dbanie o honor rodziny. To nie jest wyjątek, jeśli chodzi o kraje azjatyckie, natomiast to, czym Korea się wyróżnia, to ogromna stygmatyzacja, jeśli chodzi o choroby psychiczne. Dlatego też Koreańczycy niechętnie zwracają się po pomoc do specjalistów – wstydzą się, że to oznaka ich słabości i dowód na to, że nie są pracowici. Szacuje się, że spośród 90 proc. osób, które popełniło samobójstwo w konsekwencji problemów ze zdrowiem psychicznym, pomocy szukało zaledwie 15 proc.

Na starość wcale nie jest lepiej. Jeśli chodzi o samobójstwa osób powyżej 60. roku życia, Korea Południowa jest na czele rankingu OECD. Tu przyczyną często jest niestety po prostu bieda, która dotyka mniej więcej połowy tamtejszych seniorów. Jako że system emerytalny w Korei liczy sobie nieco ponad 30 lat, część z nich nie ma żadnego źródła dochodu. Dorosłe dzieci przeprowadzają się do miast, z rzadka przesyłając pieniądze starzejącym się rodzicom, a ci popadają w biedę i samotność. Nie chcąc być obciążeniem dla rodziny, decydują się na samobójstwo.

A do tego dochodzi jeszcze kwestia pandemii. Aż 7 na 10 Koreańczyków deklaruje, że koronawirus dodatkowo ich zestresował. W badaniu przeprowadzonym niedawno przez grupę naukowców, na czele której stał profesor Yoo Myung-soon, zaledwie 4,5 proc. ankietowanych odpowiedziało, że wcale nie odczuwa stresu.

Zdjęcie: KKday

W serialu 'Squid Game’ do tytułowej gry zapraszano najbardziej zadłużone osoby. Nieprzypadkowo, bo poziom zadłużenia gospodarstw domowy w Korei Południowej jest rekordowy. Według danych Bank for International Settlements odpowiada aż 105 proc. PKB, podczas gdy średnia dla pozostałych 43 badanych państw to 62 proc. Skąd to się bierze? Po pierwsze ceny mieszkań w Seulu są astronomiczne, a tymczasem jest to w zasadzie jedyne miasto, do którego ciągną Koreańczycy, którzy chcą zrobić karierę – w seulskiej aglomeracji żyje połowa mieszkańców kraju. Do kredytu na mieszkanie dochodzi kredyt na samochód i kredyt na edukację dzieci – zarówno szkoła, jak i zajęcia pozaszkolne czy korepetycje kosztują niemało, a tymczasem to one mają być przepustką do sukcesu młodego pokolenia. Konsumpcyjny styl życia także zbiera tu swoje żniwo, a potrzeba posiadania nowych markowych ubrań zrujnowała niejedną dobrze sytuowaną rodzinę.

Pandemia pogłębiła problemy finansowe Koreańczyków. W Korei Południowej stosunkowo łatwo jest otrzymać kartę kredytową i często zdarza się, że obywatele mają więcej niż jedną. Jednej używają do spłacania drugiej, a w końcu sięgają po wysoko oprocentowane chwilówki. Tak właśnie wciągają się w spiralę pożyczek, które miały im pomóc związać koniec z końcem. Nic więc dziwnego, że w 'Squid Game’ zarówno główny bohater, który jest życiowym nieudacznikiem, jak i jego brat, który należał do grona szczęśliwców mogących pochwalić się dyplomem jednej z najbardziej prestiżowych uczelni w kraju, koniec końców lądują na tym samym wózku.

Korea Południowa to także kraj ogromnych nierówności ekonomicznych. OECD szacuje, że pod tym względem państwo jest w światowej czołówce. Aż 16,7 proc. mieszkańców żyje poniżej relatywnej granicy ubóstwa (czyli 50 proc. średnich wydatków gospodarstwa domowego w danym kraju). Jeśli chodzi o koreańskich seniorów, wyniki są jeszcze bardziej zatrważające – bieda dotyka aż 40 proc. z nich. Koreańczycy powyżej 65 roku życia są biedniejsi od wszystkich rówieśników z państw OECD.