Overthinking, czyli paraliż analityczny, to po prostu natrętne myśli, których nie możemy się pozbyć. Nasze mózgi zostały zaprogramowane tak, by szukać zagrożeń i opracowywać plan, jak im zaradzić, by zapewnić nam bezpieczeństwo. Te zagrożenia mogą się opierać na naszych doświadczeniach z przeszłości lub scenariuszach w rodzaju 'co by było, gdyby…’.

Zazwyczaj łączy je jedno: są negatywne.

Niestety, jako że dotyczą przeszłości lub przyszłości, a nie teraźniejszości, nie mamy na nie wpływu. Zostajemy z obsesyjnymi myślami, z którymi nic nie możemy zrobić. Zwykle dotyczy to osób, które miały szczególne życiowe trudności, doświadczyły traumy, są podatne na stany lękowe czy obniżony nastrój, są bardzo wrażliwe, zestresowane, a nawet osłabione – jak widać wachlarz jest szeroki. Na szczęście z paraliżem analitycznym można się uporać.

W przypadku uporczywych myśli, których trudno się pozbyć, warto jest zastosować strategie skoncentrowane na emocjach, czyli dokładnie określić, co czujemy w związku z wydarzeniem, o którym myślimy, a następnie zająć się tymi uczuciami. Przydatne jest też skoncentrowanie na problemie: w przypadku wydarzeń z przeszłości warto pomyśleć, co by się zrobiło inaczej, gdyby raz jeszcze przyszło nam się zmierzyć z czymś podobnym. W przypadku wydarzeń z przyszłości, warto sobie z kolei wyobrazić co najmniej dwa prawdopodobne scenariusze, ale też zaakceptować fakt, że na wszystko nie jesteśmy w stanie się przygotować.

Warto także zastanowić się nad tym, dlaczego overthinking przydarza nam się akurat w tej chwili.

Pamiętajcie o tym, że paraliż analityczny najczęściej spotyka zestresowanych i zmęczonych, dlatego warto kontrolować poziom stresu i odpoczywać. W oderwaniu się od obsesyjnych myśli może wam także pomóc rozproszenie uwagi – zajmijcie się więc czymś, co sprawia wam radość albo spotkać się z osobami, które lubicie.

Tekst: NS