Co można zrobić ze zużytymi pieluchami? Trudno sobie wyobrazić wachlarz potencjalnych zastosowań. Tymczasem Siswanti Zuraida, główna autorka badań opublikowanych w zeszłym tygodniu w czasopiśmie Scientific Reports oraz doktorantka w dziedzinie inżynierii architektonicznej na Uniwersytecie Kitakyushu w Japonii, przekonuje, że mogą one być tanim i trwałym materiałem budowlanym. Oczywiście po uprzednim wysterylizowaniu.

Wówczas można je dodać do betonu i zaprawy, co może pomóc w ograniczeniu zanieczyszczeń pochodzących z budowy i składowisk odpadów.

– Jedno dziecko zużywa dziennie czterech-pięciu pieluch. Łatwo można sobie wyobrazić, ile odpadów mogą wytwarzać pieluchy w tylko jednym kraju – mówi Zuraida, która sama ma małe dziecko. To właśnie jego brudne pieluchy zostały wykorzystane przez naukowców do zbudowania pokazowego domu. Naukowczyni najpierw je zdezynfekowała, następnie suszyła na słońcu przez prawie miesiąc, a potem pocięła je nożyczkami na bardzo drobne kawałki.

Pieluchy są wytworzone w większości z plastiku i celulozy, tak więc proces ich przetwarzania można porównać do tworzenia z plastikowych butelek włókien, które są następnie wykorzystywane np. w dywanach czy szalikach. Superabsorpcyjne włókna polimerowe, z których składają się pieluchy, mogą nadać materiałom betonowym właściwości samoleczenia – włókna wchłoną wilgoć, sprawiając, że beton nie będzie pękać.

Ostatecznie okazało się, że w przypadku domu o powierzchni 36 metrów kwadratowych pieluchami można zastąpić nawet 8 proc. piasku potrzebnego do budowy.

Obejmuje to 27 proc. piasku używanego w betonowych kolumnach i belkach oraz do 40 proc. piasku używanego do produkcji zapraw do ścian działowych. W ten sposób przetworzone zostałoby 1,7 metra sześciennego pieluch, które w przeciwnym wypadku zalegałyby na wysypisku śmieci, emitując metan.

Zastosowana przez Zuraidę metoda DIY mogłaby być potencjalnie wykorzystywana w gospodarstwach domowych o niskich dochodach lub na obszarach wiejskich. Ale do komercyjnego wykorzystywania pieluch w budownictwie potrzebna by była odpowiednia technologia.

Zdjęcia: Anjar Primasetra
Tekst: NS