Porozumienie przewiduje uruchomienie scentralizowanego systemu handlu kredytami węglowymi pod auspicjami ONZ, który ma rozpocząć działalność już w przyszłym roku. System ten umożliwi krajom i firmom kupowanie kredytów węglowych w celu realizacji ich celów klimatycznych. Oprócz scentralizowanego systemu, porozumienie ustanawia mechanizm umożliwiający krajom bezpośredni handel kredytami węglowymi między sobą.

Wprowadzenie globalnego rynku handlu kredytami węglowymi ma na celu nie tylko redukcję emisji, ale także wsparcie finansowe dla krajów rozwijających się w ich działaniach na rzecz ochrony klimatu.

Kredyty węglowe powstają poprzez projekty, takie jak sadzenie drzew czy budowa farm wiatrowych w biedniejszych krajach, które otrzymują jeden kredyt za każdą metryczną tonę emisji, którą zredukują lub usuną z atmosfery. Kraje i firmy mogą kupować te kredyty, aby osiągać własne cele klimatyczne. Negocjacje dotyczyły struktury rejestru do śledzenia kredytów oraz zakresu informacji, jakie kraje powinny udostępniać na temat swoich transakcji.

Unia Europejska naciskała na bardziej rygorystyczny nadzór ONZ i większą przejrzystość w handlu między państwami, podczas gdy Stany Zjednoczone opowiadały się za większą autonomią w zawieranych umowach.

Ostateczny kompromis pozwala krajom, które nie mogą sobie pozwolić na utworzenie własnych systemów księgowych, korzystać z usług rejestru, przy jednoczesnym zapewnieniu, że samo zarejestrowanie transakcji nie oznacza zatwierdzenia kredytów przez ONZ. Międzynarodowe Stowarzyszenie Handlu Emisjami (IETA) szacuje, że rynek wspierany przez ONZ może być warty 250 miliardów dolarów rocznie do 2030 roku i przyczynić się do zrównoważenia dodatkowych 5 miliardów ton metrycznych emisji dwutlenku węgla rocznie.