Od angelcore po snailcore – wszystko, co powinieneś wiedzieć o nowych estetykach Gen Z
Wielu przedstawicieli Pokolenia Z czuje potrzebę wyróżniania się. Mają do tego idealną przestrzeń – internet. Goblincore, cottagecore, normcore – podobnych estetyk powstały setki, a to nie wszystko, bo jest jeszcze wiele stylistyk z przyrostkiem „wave”, „goth” czy „kei”. Zebraniem, pogrupowaniem i opisaniem tych estetyk zajęła się 18-letnia mieszkanka Los Angeles Angela Yin, moderatorka Aesthetics Wiki – strony, która pełni funkcję encyklopedii estetyk online i offline. Zgrupowana wokół niej społeczność internetowa zajmuje się identyfikacją, obserwacją i dokumentacją systemu wizualnego. Baza powstała w 2019 roku i zawiera prawie 600 zapisanych estetyk. – Ludzie zawsze pytają, jaka jest ich estetyka, ponieważ chcą, aby coś ich zdefiniowało – mówi Yin o odwiedzających witrynę w poszukiwaniu kategorii, która pasuje do ich osobistego stylu.
Co w zasadzie oznacza przedrostek -core, skupiający wokół siebie całą grupę estetyk? Według Aesthetics Wiki pochodzi on od francuskiego słowa „coeur”, co oznacza serce. Ten niewinny przyrostek stał się nagle jednym z najważniejszych zjawisk w modzie. Pełni również funkcję kwalifikatora dla nieskończonej ilości podgatunków estetycznych, które ciągle powstają w różnych zakątkach świata i są udostępniane na TikToku.
Za tymi estetykami nie kryje się jedynie konkretny styl ubioru, a wręcz cała filozofia obejmująca muzykę, filmy, czynności, a nierzadko też sposób myślenia.
– W kontekście obfitości „core’owych” estetyk należy zwrócić uwagę na większy ruch w kulturze młodzieżowej w kierunku estetyki niszowej i subkultur. Przez pandemię i nudę podczas izolacji wyłoniła się nowa szkoła kreatywności. Gen Z świetnie się bawi, definiując nową estetykę i badając historię mody oraz trendy, które łączy ze sobą – mówi Marian Park, strateg w agencji prognozowania trendów WGSN.
Niektóre stały się już dobrze rozpoznawalne, inne mniej. Bodźcem do powstania nowej estetyki może być dosłownie wszystko, dlatego nowe odmiany tworzone są niemal codziennie. Dobrym przykładem jest Vermontcore, który powstał wskutek pojawienia się słynnego zdjęcia Berniego Sandersa z inauguracji Joe Bidena. Kluczowe były jego rękawiczki, które powołały estetykę opartą na wszystkim, co robione na drutach i ciepłe. Z kolei screencore to odpowiedź na liczne wideokonferencje obecne w naszym życiu i przygotowania do nich, czyli ładny ubiór, ale tylko od pasa w górę.
'W społeczeństwie, które fetyszyzuje indywidualność, najfajniejsi ludzie to ci, którzy wyewoluowali poza potrzebę bycia odrębnymi i przyjmują uniwersalną koncepcję normalności.'
Normcore
Prawdopodobnie o nim słyszeliście. Nazwa „normcore” pochodzi od słów „normal” i „hardcore”. Ich połączenie tworzy najbardziej casualową i basicową estetykę. Termin wymyślony w 2008 roku przez rysownika Ryana Estradę pojawił się w komiksie internetowym „Templar, Arizona”, a następnie został spopularyzowany przez pięcioosobowy kolektyw artystyczny K-HOLE, zajmujący się prognozowaniem trendów. W 2013 roku w opracowanym przez nich 'Youth Mode: A Report on Freedom’ napisali, że 'w społeczeństwie, które fetyszyzuje indywidualność, najfajniejsi ludzie to ci, którzy wyewoluowali poza potrzebę bycia odrębnymi i przyjmują uniwersalną koncepcję normalności’. Zapoczątkowało to pewną obsesję na punkcie wszystkiego, co proste, niefajne i pozornie masowe. Ta bardzo niepozorna estetyka jest wbrew pozorom świadomym wyborem.
Osoby wybierające normcore nie chcą wyróżniać się swoim ubiorem. Stawiają więc na bezpretensjonalne, przeciętnie wyglądające ubrania. Jednak normcore to nie tylko ubiór – według K-Hole to także odnalezienie wyzwolenia w byciu nikim szczególnym. Bullet porównał tę estetykę do emotikonu uśmiechniętej buźki, określając oba zjawiska jako podstawowe, ludzkie i stanowiące poniekąd zaproszenie do zaangażowania.
Aesthetics Wiki jako elementy charakterystyczne dla Normcore wymienia neutralny makijaż, zamawianie kawy, najnowsze marki telefonów, selfie, obecne trendy, jogę, emoji, kurtki sportowe, czapki z daszkiem, proste jeansy i trampki.
Photo on Aesthetics Wiki
Ta estetyka to romantyczna interpretacja zachodniego życia rolniczego z początku XX wieku. Koncentruje się na prostocie i harmonii z naturą.
Cottagecore (farmcore, countrycore)
Początki tej estetyki to Tumblr 2018 roku, jednak szczyt jej popularności miał miejsce 2 lata później, kiedy to cały świat został zmuszony do izolacji. Rustykalne elementy, charakterystyczne dla tej estetyki, stanowiły idealną ucieczkę od nieco szarej, cyfrowej rzeczywistości.
Kluczowe dla tej estetyki jest zamiłowanie do wiejskich domów, zwierząt gospodarskich, polnych kwiatów, bawełnianych materiałów w kratę, dłuższych, luźnych i zwiewnych sukienek, kolorów ziemi, haftowanych roślin, owadów oraz ręcznie robionych akcesoriów, takich jak prosta biżuteria czy czapki z dzianiny. Estetyka cottagecore obejmuje też wróżki, plecenie wianków, ogrody, odręczne pisanie listów, naczynia vintage czy czytanie na zewnątrz. Najważniejsze wartości Cottagecore to odrzucenie nowoczesności, tradycja, rolnictwo, kobiecość i antykapitalizm. Cottagecore jest często porównywany do naturecore, warmcore i grandparentcore ze względu na podobny cel przywołania poczucia nostalgii.
Cottagecore ma zarówno zwolenników, jak i przeciwników. Ci drudzy zarzucają środowiskom północnoamerykańskim i australijskim celebrowanie estetyki kolonializmu oraz trywializowanie i niedocenianie pracy rolników. Te cechy cottagecore zostały wykorzystane przez skrajną prawicę jako forma propagandy oraz zaadaptowały się w społeczności TradWives (z ang. traditional wives – tradycyjne żony), która uważa, że kobieta powinna pełnić tradycyjną funkcję w małżeństwie, a jej miejsce jest w domu.
Photo on Aesthetics Wiki
Cabincore to cottagecore w jesiennej odsłonie.
Cabincore
Cabincore to swego rodzaju chłodna odpowiedź na estetykę cottagecore, która idealizuje życie w rustykalnej, przytulnej wiejskiej chacie, będące ucieczką od zgiełku miasta. Jako że cabincore jest silnie związany z przytulnością, jego podstawą są chociażby miłe ubrania takie jak swetry, flanele, ciepłe, grube płaszcze, kamizelki, sztruksowe spodnie, kapcie czy skarpetki. Duże znaczenie ma także wełna, skóra, funkcjonalne przedmioty, gorące napoje o poranku w mglisty dzień, wędrówki, pieczenie i gotowanie, zbieranie grzybów, oglądanie wschodu i zachodu słońca, obserwowanie gwiazd, czytanie czy haftowanie podczas słuchania ulubionej muzyki.
Photo on Aesthetics Wiki
Ucieleśnieniem estetyki angelcore jest Lana Del Rey.
Angelcore
Senne, zamglone, niebiańskie obrazy, róż, cytrynowa żółć, błękit i półprzezroczyste ubrania – to właśnie angelcore. Ta estetyka inspirowana jest obrazami i innymi przedstawieniami aniołów, ma naśladować ich nieziemskie piękno, z jakim są one opisywane głównie przez Europejczyków. Mimo nawiązań do stworzeń bożych, estetyka nie zawsze jest wyraźnie religijna i czasami wiąże się ze świętokradztwem, blisko jej do devilcore.
Charakterystyczne dla angelcore są motyle, róże, lustra, niebo, skrzydła, łzy, cienie, satyna i naturalny makijaż. Entuzjaści tej estetyki słuchają m.in. ambientu i Lany Del Rey. Całość tworzy niezwykle ulotną, delikatną i pełną tajemnic atmosferę.
Photo on Aesthetics Wiki
Ta estetyka została pozytywnie przyjęta przez środowisko LGBT, szczególnie osoby niebinarne. Jeden z użytkowników Goblincore Subreddit napisał 'Tu nie ma płci, tylko robaki i świecidełka'.
Goblincore
Goblincore to estetyka, która ma coś wspólnego z baśniowym, fantastycznym światem cabincore czy angelcore. Niedaleko leśnych chałup i tuż obok aniołów mieszkają gobliny, które tak jak i fani tej estetyki fascynują się skarbami od matki natury – mchem, grzybami i wszystkim, co ma związek z glebą. Kolejnymi cennymi artefaktami są błyszczące przedmioty, które gobliny mają w zwyczaju gromadzić.
Goblincore celebruje naturę, a szczególnie te jej aspekty, które przez większość zostałyby uznane za brzydkie czy brudne, przykładem są np. żaby, ślimaki czy błoto. Częścią tej podziwianej brzydoty jest sam goblin, czyli fantastyczne stworzenie, wywodzące się z brytyjskich baśni i legend. Przedstawiany jest jako istota zła lub po prostu złośliwa, zawsze kojarzony był z brzydotą i groteskowością.
Jaki jest styl goblincore? Zniszczone, znoszone i używane ubrania – wszystko dla zapewnienia większego komfortu podczas leśnych wypraw. Fani tej estetyki lubią się ubrudzić podczas takich poszukiwań, więc swetry, spersonalizowane jeansy, kombinezony czy nietypowe skarpetki będą dla nich idealne. Lubią, gdy w ich strojach zderzają się pozornie niepasujące do siebie wzory i kolory, ale dobrze czują się też w odcieniach ziemi – ciemnej zieleni i brązie. Niezbędny jest woreczek lub torba do przechowywania błyszczących przedmiotów.
Goblincore to jedna z tych estetyk, którym niektórzy przypisują cechy polityczne. Co ciekawe, bywa krytykowana za… antysemityzm. Gobliny, przedstawiane jako brzydkie, złodziejskie i chciwe istoty z obsesją na punkcie błyszczących rzeczy, w przeszłości pojawiały się na antysemickich karykaturach. Ci, którzy zauważyli problem, sugerują zmianę nazwy estetyki chociażby na gremlincore.
Photo on Aesthetics Wiki
Applecore to dążenie do bardziej optymistycznej przyszłości.
Applecore
Estetyka, która kręci się wokół wszystkich soczystych owoców, a szczególnie jednego z nich – jabłka. Motywy z tymi bombami witaminowymi pojawiają się chociażby na elementach garderoby, co ma pokazać jaśniejszą i bardziej optymistyczną przyszłość 2021 roku.
Jabłko symbolizuje również pożądanie, pokusę, dojrzewanie czy władzę. Te owoce prezentowane w applecore mają nawet swój charakterystyczny wygląd – prawie zawsze są wypolerowane i o kolorze jasnej, świetlistej czerwieni. Często towarzyszy im ostre oświetlenie oraz gra świateł i cieni. Oprócz czerwieni, w Applecore ważne jest czarne lub ciemnoszare tło i jasne, białe akcenty.
Applecore ma swoją sub-estetykę, która jest czymś w rodzaju religijnego applecore’u spokrewnionego z Christcorem. W tej odmianie jabłka nabierają innego symbolicznego znaczenia – kojarzone są z grzechem, zwłaszcza tym pierworodnym oraz zmysłowością.
Photo on Aesthetics Wiki
Czy przedstawiciele Pokolenia Z faktycznie odczuwają presję, aby koniecznie zostać zdefiniowanym i przydzielonym do jakiejś grupy, gdzie odnajdą podobnych sobie? Liczba estetyk, to, w jakim tempie powstają i ilość ich entuzjastów mogą na to wskazywać. Chcesz być goblinem? Nie ma żadnego problemu – identyfikujesz się z goblincore, a w internecie znajdziesz nawet dokładną instrukcję, w co możesz się ubierać, jakich playlist słuchać, a nawet czym zajmować się w wolnym czasie. Chociaż może ta kreatywność i lekkość w tworzeniu nowych subkultur jest po prostu kolejnym dowodem wielkiej otwartości i pewnego luzu, którego można pozazdrościć Gen Z. Ilość estetyk sugeruje, że podział na to, co modne lub nie, fajne lub nie, staje się nieaktualny, a każdy kolejny styl dodaje koloru i magii naszej rzeczywistości.
Zdjęcie główne: Traumacore/Aesthetics Wiki
Tekst: Marta Zinkiewicz
