Kiedy zaczęłaś myśleć o swojej własnej firmie?

W 2013 roku, kiedy byłam jeszcze na studiach, poczułam, że chciałabym robić swoje buty, założyć swoją markę i sprawdzić, czy umiem po swojemu.

Jak wygląda produkcja?

Wykorzystuję wszystkie umiejętności i wiedzę, jaką przekazali mi rodzice i wspaniali współpracownicy, wybitni rzemieślnicy. Zresztą mamy jeden wspólny zakład. To mała firma rodzinna, nie produkujemy naraz tysiąca par butów.

Moje buty powstają na zamówienie, a moi klienci są na szczęście wyrozumiali – to trudne w czasach, w których wszystko jest instant. U mnie nie ma instant, u mnie jest produkcja rzemieślnicza. Buty z naszego zakładu trafiają na zawody jeździeckie, sporo wytrzymają.

Moje klientki mogą zamówić sobie buty na wymiar, wybrać skóry, kolory. Zdarza się, że klienci zamawiają wymyślony przez siebie model, ale koszty produkcji są wtedy wyższe. Jeśli projektujemy na bazie kopyt i spodów, które już mam, to nie ma problemu, mieścimy się w standardowych kosztach.

Często współpracujesz z innymi projektantami czy artystami?

Lubię kolaboracje. Na samym początku działania mojej marki stworzyłam kolekcję butów z Risk Made in Warsaw. Współpracuję z marką Vicher, z projektantką Martą Trojanowską tworzę kowbojki ślubne, a z marką Pixie, która tworzy swetry, modele dziecięce. Nowe modele powstają cały czas. Ja nie wprowadzam kolekcji.

Jak teraz wygląda Twoja praca?

Moich rodziców już nie ma. Tata nie żyje od 9 lat, mama zmarła miesiąc temu. To dla mnie ciężki moment. Z jednej strony rośnie zainteresowanie marką, z drugiej musiałam przejąć firmę mamy i taty, którą od lat moja mama prowadziła sama. To ogrom pracy.

Czy wyobrażasz sobie robienie czegoś innego w życiu? 

Nie, mam wrażenie, że nie. Prowadzić dwie firmy nie jest prosto, więc zobaczymy, co się będzie działo. Teraz wszystko jest w moich rękach.

www.3-fashion.com/
www.sztyblety.pl

Zdjęcie główne: fot. Iwa Sokulska, na zdjęciu Marta Moczydłowska, znana jako lempapilo.