Previous Slide Icon Next Slide Icon
Play Daily Button Pause Daily Button
Exit Daily Button

Ani pracy, ani szkoły

To termin używany do ludzi dwudziestoletnich, którzy nie pracują, ani się nie uczą albo szkolą.
.get_the_title().

Określenie to pochodzi od hiszpańskiego terminu ’ni-ni’ (ni estudia, ni trabaja), który zyskał popularność w Europie w odniesieniu do młodzieży dotkniętej trudnościami na rynku pracy. Osoby te często nie kontynuują edukacji po ukończeniu szkoły średniej lub przerywają studia.

Problem dotyczy przede wszystkim osób w wieku 15–29 lat, które z różnych powodów znalazły się w sytuacji stagnacji zawodowej i edukacyjnej.

Jednym z głównych czynników prowadzących do powstania tego pokolenia są trudności na rynku pracy. W wielu krajach europejskich, szczególnie w regionach o wysokim bezrobociu, młodzi ludzie mają ograniczone możliwości znalezienia pracy, która zapewniłaby im stabilność finansową i perspektywy rozwoju. Często oferowane są jedynie nisko płatne stanowiska tymczasowe, które nie odpowiadają ich kwalifikacjom ani ambicjom. Problem ten jest szczególnie dotkliwy na południu Europy, w krajach takich jak Hiszpania, Grecja czy Włochy, gdzie wskaźnik bezrobocia wśród młodych ludzi sięga nawet 30–40%. W Polsce sytuacja jest nieco lepsza, ale nadal widoczne są regiony, w których brak miejsc pracy dla młodych jest poważnym problemem.

Według danych GUS oraz Eurostatu, grupa młodych Polaków, którzy nie uczą się ani nie pracują (NEET – Not in Education, Employment, or Training), stanowiła ok. 10–15% populacji osób w wieku 15–29 lat w ostatnich latach.

Kolejną istotną przyczyną jest niedopasowanie systemu edukacji do potrzeb rynku pracy. W wielu krajach programy nauczania nie przygotowują młodych ludzi do rzeczywistych wymagań pracodawców. Brakuje praktycznych umiejętności i specjalistycznej wiedzy, co sprawia, że absolwenci mają trudności z odnalezieniem się na rynku pracy. W Polsce problem ten dotyczy szczególnie osób kończących kierunki humanistyczne lub zawodowe, które nie oferują atrakcyjnych perspektyw zatrudnienia. Pandemia COVID-19 przyczyniła się do nasilenia problemu, ograniczając możliwości edukacyjne i zawodowe. Obserwuje się u nich często niską motywację, poczucie braku perspektyw oraz niepewność co do przyszłości. Zjawisko może prowadzić do izolacji społecznej, pogorszenia stanu psychicznego i obniżonego poczucia własnej wartości.

SPOŁECZEŃSTWO